Яке аз мусоҳибаҳои нахустини рӯҳонии маъруф Ҳоҷӣ Мирзо. Дар ин мусоҳиба мегӯяд, ки орзуяш ҷой кардани муҳаббат ба дин дар дили мардум аст, номҳои “ғайрикитобӣ” ва идҳои ғайридиниро қабул надорад ва мехоҳад, ҷавонон таҳсили ибтидоии диниро дар ватан гирифта, сипас дар мадрасаҳои хориҷӣ таҳсил кунанд, вале беҳтар аст, дар Тоҷикистон шумори чунин мадрасаҳо зиёд бошад.